Voor senior beleidsadviseur Corrine Brinkman is de bundeling van krachten binnen het diabetesveld altijd haar belangrijkste drijfveer geweest. Nu ze de overstap maakt van de NDF naar het sociale domein zal ze zich ook daar weer hard voor maken. Een afscheidsinterview.
In de 18 jaar dat jij je met hart en ziel hebt ingezet voor het diabetesveld is die wereld behoorlijk veranderd. Wat is volgens jou een belangrijke stap vooruit geweest?
“In mijn beginjaren werd er zeker ook al gesproken over patiëntgerichte zorg, maar dat was nog vooral in abstracte termen. Inmiddels zijn daar stevige stappen in gezet, zodat mensen met diabetes meer regie en zelfmanagement hebben en de zorg om de patiënt heen is georganiseerd.”
“De beweging naar persoonsgerichte zorg heeft geleid tot meer transparantie over kwaliteit. Patiënten profiteren en de zorg wordt beter. Meten, weten en delen horen daarbij. In mijn periode bij de NDF is er natuurlijk heel veel gebeurd op het gebied van ICT, ook op dat punt hebben we gewerkt aan afspraken en transparantie. Helaas vlot het niet echt met de implementatie.”
In jouw tijd bij NDF heeft zorgkwaliteit handen en voeten gekregen. Wat is er bereikt?
“De NDF Zorgstandaard diabetes was altijd het vertrekpunt. Die begon klein maar is groot gegroeid, onder andere door specifieke doelgroepen te adresseren, denk aan mensen met type 1 en jongeren. Maar ook mensen met hoog risico op diabetes, daarmee kreeg ook geïndiceerde preventie een plek in de standaard. Ik denk dat we als veld met deze standaard de basis hebben gelegd onder de kwaliteit van onze ketenzorg of netwerkzorg maar voor nieuwe ontwikkelingen.”
Jouw uitgangspunt is altijd de bundeling van krachten geweest, waarom eigenlijk?
“Ik denk dat dat typisch NDF is: samen zijn we meer dan de som der delen. Om in zo'n groot veld ontwikkeling te realiseren heb je elkaar nodig. Dus dialoog, consensus, co-creatie. Zo organiseer je ook draagvlak. Dat is altijd mijn insteek geweest, in projecten, in commissiewerk, in de organisatie van dialogen.”
Waar ben je zelf trots op?
"Nu ik mijn vertrek heb aangekondigd hoor ik van mensen dat ze gewaardeerd hebben dat ik altijd focus wist te behouden, gericht op de patiënt en kwaliteit van de zorg die vorm krijgt in de spreekkamer en dat ik daarmee stakeholders aan tafel wist te krijgen en te houden, ook als het lastig of spannend was. Ik vind dat een mooi compliment.”
Wat is in jouw beleving een relevante ontwikkeling van de laatste jaren?
“Dat begint eigenlijk bij de vaststelling dat we met al onze zorgstandaarden en richtlijnen toch ook wel een papieren werkelijkheid gecreëerd hebben. Dat is zorg-breed een probleem: de praktijk blijft achter bij het papier. Persoonlijk vind ik het daarom heel positief dat we, vaak binnen het format van de NDF Toolkit, ons steeds meer richten op de ontwikkeling van tools voor toepassing in de spreekkamer. Zo werd een NDF Gespreksmodel een NDF Gesprekskaart, zo werden voetzorg-afspraken geoperationaliseerd in zorg en samenwerking ondersteunende flowcharts, en zo vertalen we nu de NDF Voedingsrichtlijn diabetes naar een interactieve website die zorgverleners meer casus-specifiek gaat informeren. Zo maken we het verschil in de spreekkamer en daar moet het om gaan.”
Nu maak je de overstap naar het sociale domein als senior beleidsadviseur bij de gemeente Zeist. Wat wil je nog graag meegegeven aan het diabetesveld?
"We werken met prachtige termen als persoonsgerichte zorg, waardegedreven zorg, uitkomstgerichte zorg, passende zorg. Ik hoop van harte dat iedereen blijft begrijpen dat om al die mooie woorden waar te maken we elkaar nodig hebben. Dus dat: hou elkaar vast. En focus daarbij op de spreekkamer. Enerzijds om de zorgverlener daadwerkelijk te ondersteunen, anderzijds om in te spelen op de realiteit, zoals bijvoorbeeld multimorbiditeit. En tenslotte: maak werk van de Persoonsgebonden Omgeving want persoonsgerichte zorg en samen beslissen kunnen niet zonder.”
Tja, dan is het tijd om afscheid te nemen…
"Ja dat is wel raar, je werkt jarenlang samen met in totaal toch wel honderden mensen en dat netwerk laat je dan opeens achter. Hoewel, de wereld blijkt vaak klein te zijn. In ieder geval wil ik iedereen hartelijk bedanken, voor het vertrouwen en alle inzet, en het beste wensen voor de toekomst. Keep up the good work!”
